Crostini με Μους Φέτας & Ψητά Σταφύλια

Αύριο νωρίς το πρωί είναι η φθινοπωρινή ισημερία οπότε σιγά σιγά αρχίζω να αποδέχομαι το γεγονός ότι μπαίνει σιγα σιγά το φθινόπωρο. Λίγο και η δροσούλα που έχει έρθει και δε σ’ αφήνει να κοιμηθείς χωρίς να σκεπαστείς με μια κουβερτούλα, εεε κάπως με πείθει! Οπότε σιγά σιγά λέω κι εγώ να βουτήξω στις φθινοπωρινές γεύσεις και τα φθινοπωρινά καλούδια. Τα χρώματα στα πιάτα μας θα αρχίσουν να γίνονται πιο πλούσια και βαθιά, παράλληλα οι μυρωδιές των φαγητών μας πιο θερμές.

Έτσι κι εγώ εγκαινιάζω τη φθινοπωρινή περίοδο με ένα τέλειο συνοδευτικό για το κρασάκι, crostini με μους φέτας και ψητά σταφύλια, που μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει και ορεκτικό σε κάποιο τραπέζι. Ουσιαστικά, το crostini πρόκειται για φρυγανισμένες φέτες ψωμιού συνοδευμένες με ο,τι επιθυμείς. Στη συγκεκριμένη συνταγή ήθελα κάτι φθινοπωρινό, έτσι αλμυρό αλλά συνοδευμένο με κάτι γλυκό για να σπάει. Κατέφυγα κατευθείαν σ’ αυτην την επιλογή μια και τα σταφύλια είναι στα καλύτερά τους. Διάλεξε τα πιο ζουμερά, μαύρα και αυτά που δεν έχουν κουκούτσια. Πολλοί δε το γνωρίζουν, αλλά όταν τα σταφύλια ψήνονται σκάνε και βγάζουν όλη τη γλύκα τους.

Η αλήθεια είναι πως το crostini με σταφύλια δεν είναι κάτι νέο. Λίγο παραδίπλα μας, οι Ιταλοί, το φτιάχνουν με ρικότα. Εγώ όμως ήθελα να το φέρω στα ελληνικά δεδομένα και να το κάνω προσιτό στους ελληνικούς κάλυκες. Έτσι, λοιπόν, έφτιαξα μια μους φέτας, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά φέτα, γιαούρτι και ξύσμα λεμονιού για την σπιρτάδα. Η αλμύρα της ταιριάζει τέλεια με την γλυκά του χώρου σταφυλιού.

Και λίγο story time:

Όταν ήμουν μικρή τέτοιες μέρες κάναμε τρύγο στο κτήμα του παππού. Μπορεί ο Σεπτέμβρης να μην μου άρεσε λόγω των σχολείων, αλλά αυτή η μέρα ήταν από τις αγαπημένες μου. Πριν γεννηθεί καν ο αδερφός μου, πατούσαμε τα σταφύλια με τις γαλότσες και ήταν ό,τι πιο τέλειο. Ακόμα θυμάμαι το ποσό γλυστράνε τα σταφύλια! Όσο περνούσαν τα χρόνια τα μηχανήματα πήραν τη θέση των ποδιών μας, τα αδέρφια μου κι εγώ μεγαλώσαμε και ο παππούς κουράστηκε να πηγαίνει λόγω ηλικίας, οπότε τα κάνει πλέον μόνος του ο μπαμπάς μου. Ξέρω ότι πλέον με την εξέλιξη που υπάρχει, ο τρύγος έχει άλλη αίσθηση, αλλά εγώ δε θα ξεχάσω τις ξέγνοιαστες μέρες πάνω στην καρότσα του τρακτέρ μαζί με την αδερφή μου, δίπλα στα τελάρα με τα σταφύλια, να φοράμε ψάθινο καπέλο και να είμαστε καλυμμένες με χώμα.

Αν δοκιμάσεις αυτή τη συνταγή, θα χαρώ πολύ πολύ να μάθω πως σου φάνηκε :). Για αυτό μη ξεχάσεις να με κάνεις tag στα stories σου (αν ο λογαριασμός σου είναι δημόσιος), ή να μου στείλεις ένα μήνυμα ή μια εικόνα από αυτό που έφτιαξες για να το καμαρώσω και να το δημοσιεύσω με τη σειρά μου από το λογαριασμό μου @thelivingmanna .